مسیب بن نجبه فزاری

از یاران برجسته امام على علیه السلام بود. وى در قیام توابین به خونخواهى شهداى کربلا، پس از کشته شدن سلیمان بن صرد رهبر توابین، پرچم نبرد را بدست گرفت و دلیرانه‌ جنگید تا کشته شد. شهادتش در سال ۶۵ هجرى در «عین الورده» بود.

مسیب از این که توفیق‌ شهادت در رکاب سیدالشهدا علیه السلام را نیافته بود به شدت اندوهگین بود و این حسرت را در خطابه‌اى که در جمع توابین ایراد کرد، بر زبان آورد و از این که با رسیدن نامه و پیک امام، از فداکارى در راهش مضایقه کرده و یاریش نکرد، خود و جمع یاران را ملامت کرد.

پانویس

منابع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.